
Davellir | Jackpot
De grond was koud en het mos was vochtig. De krappe grot werd verlicht door het warme licht van de lantaarn.
Heel even leek het niet de moeite waard om verder te kruipen. Neil wreef over zijn gezicht en tuurde de schemerige duisternis in.
En daar zag hij ze; de kleurrijke Straalslakken gloeide zachtjes in het donker, genietend van de dampige omgeving. Jackpot!
No responses yet